معلولیت هدیه ی پاک خداست

                      گرچه پایم چرخ های ویلچرست                     

این زبان من خدا را شاکرست

نیست توان راه رفتن را به من

هرکه این حکمت نداند غافل است

هدیه ای بر من عطا کرده خدا

هدیه اش در هر دو عالم ضامن است

شاکرم پایی ندارم تا ره کج را روم

گر مرا کج رفتن است پایی نباشد بهتراست

تا نفس در سینه است شکوه ندارم از خدا

پیش حکمت های او قدری تامل لازم است